گرفتاری عاشقانه اینگرید برگمن: از قضاوت های اخلاقی تا جنجال های رسانه ای - بهترین تور مسافرتی

پس از ورود به مدرسه هنرهای نمایشی استکهلم، برگمن به سرعت مورد توجه نهاده شد و با بازی در فیلم سوئدی Intermezzo در سال 1936 به معروفیت رسید. این فیلم دروازه ای برای ورود او به هالیوود شد، جایی که او در مدت کوتاهی به ستاره ای جهانی تبدیل شد. بازی در فیلم هایی مانند Casablanca، Gaslight، Spellbound، و Notorious او را به یکی از محبوب ترین و پیروز ترین بازیگران دوران طلایی هالیوود تبدیل کرد.

اما زندگی شخصی برگمن به مقدار حرفه ای اش پرفرازونشیب بود. او زنی بود که میان تعهدات خانوادگی، عشق، و حرفه ای که همه چیز را از او طلب می کرد، گرفتار شده بود. داستان زندگی او، به ویژه جنجال های عشقی اش با کارگردان ایتالیایی روبرتو روسلینی (Roberto Rossellini)، یکی از بزرگ ترین رسوایی های هالیوود در قرن بیستم را رقم زد.

ازدواج اول با پیتر لیندستروم و چالش های زندگی خانوادگی

اینگرید برگمن در سال 1937 با پیتر لیندستروم (Petter Lindström)، خبرنگاران سوئدی، ازدواج کرد. این ازدواج در ابتدا پایگاهی امن برای برگمن بود، زیرا او هنوز به معروفیت جهانی نرسیده بود و زندگی ای آرام و معمولی را در سوئد سپری می کرد. حاصل این ازدواج، تولد دخترشان پیا (Pia Lindström) در سال 1938 بود.

لیندستروم مردی محافظه کار و اهل سنت بود. او به زندگی آرام و باثبات علاقه داشت، در حالی که برگمن به علت حرفه اش دائماً در حال سفر و بازی در فیلم های مختلف بود. این تفاوت در سبک زندگی به مرور زمان رابطه آن ها را دچار تنش کرد. برگمن از یک سو کوشش می کرد مادر و همسری خوب باشد و از سوی دیگر، شغلی که عاشقانه دوست داشت، او را به دور از خانه می کشاند.

تولد پیا نیز نتوانست فاصله میان این زوج را پر کند. لیندستروم احساس می کرد که برگمن بیش از حد به حرفه اش اهمیت می دهد و خانواده در اولویت دوم او واقع شده است. این حس به مرور باعث ایجاد سردی در رابطه شان شد.

ملاقات سرنوشت ساز با روبرتو روسلینی

در سال 1949، اینگرید برگمن برای بازی در فیلم استرومبولی (Stromboli) به ایتالیا سفر کرد. در جریان این پروژه، او با روبرتو روسلینی، کارگردان برجسته ایتالیایی، آشنا شد. روسلینی، که به علت فیلم های نئورئالیستی اش مانند رم، شهر بی دفاع (Rome, Open City) و پایزان (Paisan) معروفیت داشت، مردی با دیدگاه های نوآورانه و مجذوب کننده بود.

آشنایی آن ها ابتدا کاملاً حرفه ای بود، اما به زودی به عشقی عمیق و پرشور تبدیل شد. روسلینی با شخصیت کاریزماتیک و نگاه متفاوتش به زندگی و سینما، دنیای تازهی را به برگمن نشان داد. برگمن که در زندگی زناشویی اش احساس خفگی می کرد، به شدت به این رابطه کشیده شد.

این عشق اما پیامدهایی فراتر از زندگی شخصی آن ها داشت. رابطه برگمن و روسلینی زمانی شروع شد که هر دو هنوز در ازدواج های پیشین خود بودند. این موضوع باعث شد خبر رابطه شان به سرعت به جنجالی بزرگ تبدیل گردد.

قضاوت های اخلاقی و واکنش های اجتماعی

هنگامی که خبر عشق برگمن و روسلینی منتشر شد، رسانه ها و مردم به شدت واکنش نشان دادند. برگمن که تا آن موقع به عنوان زنی اخلاق مدار و نمونه شناخته می شد، ناگهان به هدف حملات شدید رسانه ای و اجتماعی تبدیل شد. بعضی از روزنامه ها او را خائنی به خانواده و زن بی اخلاق نامیدند.

حتی سیاست مداران آمریکایی وارد ماجرا شدند و یکی از سناتورهای ایالات متحده او را تهدیدی برای ارزش های اخلاقی جامعه معرفی کرد. این واکنش ها باعث شد برگمن برای مدتی از هالیوود طرد گردد.

اما برگمن تصمیم گرفت به جای انکار یا پنهان کردن رابطه اش، با شجاعت تمام آن را بپذیرد. او در سال 1950 از پیتر لیندستروم طلاق گرفت و با روبرتو روسلینی ازدواج کرد. این ازدواج نقطه عطفی در زندگی او بود.

زندگی با روسلینی و چالش های تازه

اینگرید برگمن و روبرتو روسلینی پس از ازدواج، زندگی ای پرماجرا و پرچالش را شروع کردند. آن ها صاحب سه فرزند شدند: یک پسر به نام روبرتینو (Robertino) و دو دختر دوقلو به نام های ایزابلا (Isabella) و ایسوتا (Isotta).

روسلینی کوشش کرد برگمن را به عنوان بازیگری مهم در سینمای اروپا معرفی کند و در چندین پروژه مشترک، از جمله Europa 51 و Journey to Italy، با او همکاری کرد. اما این فیلم ها هرگز پیروزیت فیلم های هالیوودی برگمن را تکرار نکردند و منتقدان نیز نظرات متناقضی درباره آن ها داشتند.

رابطه برگمن و روسلینی نیز از جنجال های رسانه ای در امان نماند. شخصیت خلاق اما سخت گیر روسلینی باعث ایجاد تنش هایی در زندگی مشترک آن ها شد. انتها، این ازدواج نیز به انتها رسید و برگمن بار دیگر به تنهایی بازگشت.

بازگشت به هالیوود و بازیابی معروفیت

پس از جدایی از روسلینی، برگمن به هالیوود بازگشت و با بازی در فیلم آناستازیا (Anastasia) در سال 1956 توانست اعتبار و معروفیت خود را بازیابد. این فیلم، که داستان زنی با هویت مرموز را روایت می کرد، به برگمن یاری کرد تا جایگاه خود را به عنوان یکی از برترین بازیگران هالیوود بازسازی کند. او برای این نقش، جایزه اسکار برترین بازیگر زن را دریافت کرد.

زنی میان عشق، هنر و قضاوت

اینگرید برگمن زنی بود که میان تعهدات خانوادگی، عشق و حرفه ای که عاشقانه به آن وابسته بود، گرفتار شد. او با تصمیمات خود، نه تنها مسیر زندگی خود، بلکه نگاه جامعه به زنان در سینما را تغییر داد. داستان او، فراتر از جنجال ها و قضاوت ها، نمادی از انسانی بودن و پیچیدگی های زندگی است. برگمن نشان داد که عشق و هنر گاهی نیازمند فداکاری های بزرگ هستند و پذیرش اشتباهات و حرکت به سوی آینده، بخشی از سفر هر انسانی است.